Lodos solumak

Lodos.
Çocuk gülüşleriyle gelir.
Ya bir çocuktur lodos geçmişin karışık rakamları arasında ya çocukluğa açılan kocaman bir kapıdır tarihi bir eser kokusunda.

Ve lodos.
Kırgın kırgın bakılan hatırların mağlubiyetidir pırıl pırıl umutlar karşısında.

Her lodos.
Lodos bir yere değdi mi bilirsin güzelleşecektir orası.
Bilirim.
Lodos değmeye görsün acılı gözlerime manidar baharlar, ılık yazlar, masalsı kışlar ol vakit kalbime yerleşir.
Anlatım bozukluklarına inat kalp yeşertir.
Gizli ve ayan failler utanç içinde, lodos bir eylem olur.
Evvel zaman içinde.

Hep lodos.
Bir zaman ve mekan aralığıdır takvimlerden sarkan.
Hem gürül gürül hem ışıl ışıl.
Bir günü devirmek takvimden bir sayfayı çevirmek değil kapıdan sokulan bulutsu nefestir lodos altında.

Lodosu solumak yâr solumaktır uzak dağlara bakıp sıcak hayaller katında.
Çünkü lodos mesafeleri emen bir kısrağın ensemizde nefesidir.

Lodos yolcuları kalmasın.
Kalp beklemez.