Tut beni umut.
Tut.
Sert harflerin köşelerinde sıkılmış yumruk değilim. Bu savruluş, bu kopuş, bu susuş... Tut ki elleri böğründe naçar bir gün yokuşu kalbim. Ve ben kalbi tahassür çıkmazlarına birden savrulanların ümmetindenim. Ve ben...
Kimin kalbine kehanet sırrı zerk edilir bu çıkmazda? Kimin elleri dünyaya dayanak? Kimin elinde kalbi şehrin? Kanatlarını aça kapata uçan kuşlar hangi kalbin?..
Dua ol.
Tut beni.
Ey kalp,
Dilinle tut beni.
Kandan damlalar biriktirdim senelerce. Kör kuyularda tırnaklarım kaldı. Yamaçlarda ömrüm.
Ama bu deniz, ama bu rüzgar, ama...
Dayan kalbim. Dilinle dayan. Gönlünle...
Tut beni umut.
Kalp ol.
Sen olmak ne haddim?
Sen ben ol.
Ey kalp...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder