Katmerli acılar büyütüyoruz.
Bütün acılar üzerinde "tehirli" ibaresi yer alıyor. Her an'ı, her acıyı, her zorluğu durmadan öteliyoruz. Anlık kurtuluşlarla mutlu olabilecek kadar içten yıkılmamıştı kaleler.
Bir el lazım. Güçlü, kavi, sapasağlam bir el. Dışımızda değil bu.
İçimizde. Kendimizle kurtulmak zorundayız.
Kendimiz.
Aynadaki sima güven vermeli. Elinden tuttuğumuz eşimiz, çocuğumuz güveni hissetmeli. Altından geçtiğimiz ağaç, üzerine seyirttiğimiz bulut, duaya kapandığımız toprak.
Affetmek, unutmak değil.
Ne kadar unutabiliriz gözlerdeki derin yaş izlerini.
Ne kadar?
Yaşlar, bizle yaşar.
Haydi bir iyilik yapın bugün kendinize.
Kendiniz olun!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder