Yontu

Necatigil için şöyle yazıyor İlhan Berk: “Necatigil’in yazmak eylemi sanki bir şiire değil de bir yontuya çalışıyor gibidir. Yani yazmıyordur da, yontuyordur. Niçin böyle diyorum? Şiire tıpkı bir yontucu gibi yonta yonta erişir. Bu da yetmez: Gene bir yontuya çalışır gibi eli şiirin üstünde gider gelir. Şiirin gövdesine böyle yaklaşır. Şiiri eliyle bulur gibidir. Bütün fazlalıkları da eliyle temizler. Gene eliyle tamamlar.”

Emek kokuyor satırlar. Evler şairinin bu ünvanı nasıl aldığına da bir ışık.
Ne yapıyorsak bir emek ürünü olmalı.
Uzun ve uzun gayretler, bitmez tükenmez sabır...
Emeksiz ürünler uçup gidiyor bir çırpıda. Lodos değiyor tenine. Buharlaşıyor.

Bize kalan alınteri.

"Bir küçük çocuk
Yıllarca öncem
Korkar mı gitsem yanına
Çocuk sen bensin desem"

Bu kadar berrak ve samimi bir alınteri.