Yarın, yarın, yarın.
Projeler, planlar, tasarılar.
Büyük idealler, üstün başarılar, kocaman diplomalar.
Yukarıdan aşağıya, sağdan sola, içeriden dışarıya gururla "ben"ler.
Ve sonra, daha sonra, hep sonra, çok sonra doymaz iştah.
Ben yaparım, ben bilirim, benim eserim, benim birikimim, benim...
...
Ve;
"Güneşin bile bir zerre sayıldığı kâinatta, kendini büyük görmek, edebe uygun bir şey değil" buyuran Hafız'ın sözüne gülüp geçebilmek...
Oysa;
Cehaletin dibinde olmak
Ne ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder