Allah, şaka mı yapıyor?

Güne uyanırken güz çarpıyor yüzümüze.
Kuytulara sokuşturulmuş yapraklar, ağaçların yalın ve yalnız hali, göğe zerkedilmiş pus...
Kaç zamandır bu kadar erkenci, bu kadar kışa heveskar, bu kadar melankolik güz yaşamamıştık takvim yapraklarında.

Erken giden kuşlarla artan yalnızlığımızı şehrin gürültüsü ile bastırıyoruz.
Yalan oysa. Oysa yalnızız.

Şehir, kalbimizden güzü öteliyor.
Bu da yalan.
Sahte bir yüzle güz AVM kapılarında atkı oluyor boynumuza.
Bu hepsinden yalan.

Dağlar kar.
Geceye sokulan ayaz.
Mahşer de olsa yalnızlık.
Yapayalnız/lık

Arafat'ta milyonlarca insan yapayalnızlığı bildiler.
Mahşeri bildiler.

Güz dahi kâh fısıldıyor kâr feryad ediyor: Allah, şaka mı yapıyor sanıyorsun?
Ölmeden önce öl.
Güz gibi.