Sonu olmayan öykü

Size sonu olmayan bir öykü anlatayım mı?
İnsan.

Niçin böyle derin ve çetrefil bir öykü sabah sabah?
Yine aynada yakalandım.
Dik dik baktı gözlerime, yüzümdeki çizgilere, saçlarımın dalgasına.
Konuşamadım. Belki korktum.
Evet kesinlikle korktum. Hele söyleyeceğini sandığım cümleleri duymadan korktum.

İnsan.
Sonu olmayan bir öykü olarak gelip oturdu harflerin baş sofrasına. Elinde hakikatın kırbacı. Kırbaç, harflerin suratını kan revan içerisinde bırakıyor. İnsan, derin sessizlikle yazıyor öyküsünü.
Yeraltından insan.

Geçmişin intikamı çok feci.
Geleceğin hesabını hayal bile edemiyor teknoloji.
İnsan teknolojiye büyük geliyor.

Size sonu olmayan bir öykü anlatayım mı?
Çocuklar!..

İnsan.
Aslı gibidir.
Onay.
İmza.