Paris'in köprüsü üzerinde bir satıcı, bağırıyor, dil döküyor, sattığı nesnenin eşsiz güzelliklerini anlatıyor. Başına toplananlar merakla bekliyorlar. Nedir acaba o adamın sattığı? En sonunda söylüyor:
"Size güneşi, her gün gözlerinizin önünde duran; ama sizin bakmadığınız, güzelliğini görmediğiniz güneşi satıyorum.
Bakın, bakın! Sizin bütün hülyalarınızdan güzel değil mi?
Bizler, şehrin insanları, körler...
Gözlerimizin önünde duran ve alıştığımız varlıkların güzelliklerini ne zaman fark edeceğiz?
Elimizden çıkınca mı?
Maalesef.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder