Emanet

Turgut Cansever, "İnsanın dünyadaki esas vazifesi, dünyayı güzelleştirmektir." derdi. Önümde yaşayan dünyaya bakıyorum bu sözün çağrıştırdıkları ile. Bize her şey emanet verilmiş. İşte dünya. İşte canımız. İşte hayallerimiz. Emaneti ne hale getirdik el birliğiyle? Nasıl yaşanmaz bir dünya kıldık şehirlerimizi? Niçin elimizi değdiğimiz her şey kırılıyor?

Evet bu olumsuz dili ben de sevmiyorum. Ciğerlerime dolan oksijen ile bir kuşun soluğunu önemsediğimden bu. Kasım günleri ve dünya evimiz, şehirler soluksuz. Şehrin üzerinde simsiyah bir örtü. Gök siyah. Eller siyah. Hayaller siyah. Rüzgarlı bir günün dünyası ile durağan bir günün mukayesesi kabil değil. Siyah ciğerlerimizde.

Emanet?

Tamam bu kadar bedbin olmasın dilim. Bir türkü ile akayım şehre. Bir çocuk tutsun ellerimden akdeniz gülücükleri ile. Kulağıma eğilsin kuşlar...

Güzelleştirmek vazifemizin hangi babındayız a dostlar?