Buyursun!

Balzac hastalığının arttığı zamanlar romanlarındaki bir doktoru ister dururmuş. "Beni yalnız o kurtarabilir." dermiş. Bir gün de arkadaşları Balzac'a oyun yapmak için ansızın odasına girerek romanlarındaki bir kontesin kendisini ziyarete geldiğini söylemişler. Balzac hemen yerinden kalkmış, üstünü başını düzeltmiş ve çok ciddi bir tavırla: "Buyursun!" demiş.

Üstad, kitap kahramanlarıyla yaşayan bir yazardır.
O kadar.

İlk aşkı Madame de Berny'e yazdığı mektuptan bir alıntı;

"Karşıma ilk çıktığınızda, mutsuzluğu yüreğinden kaynaklanan bütün insanlardaki o çekicilik vardı üstünüzde. Ben acı çekenleri peşinen severim, böylece melankoliniz benim için büyülü bir güzellik, mutsuzluklarınız benim icin bir çekicilik haline geldi ve ruhunuzun hoşluklarını gösterdiğiniz andan başlayarak bendeki, sizinle ilgili tatlı anılara bağlayıverdi elimde olmadan."

"Bir kadın, sevdiği adamın başka bir kadın tarafından mutlu edildiğini görmektense;
onu can çekişirken görmeyi tercih eder. "

Buyuran üstad, eyvallah.