Yalnız ve deli şehrin kalbi

Yalnız.
Yalınlığı içerisinde kalın harfli bir salınış. Tek ü tenha ile hısım, kalabalıklarla ezeli düşman. Aşkar ile geceye yürüyen Bin Hüseyin azametinde yalınlık. "Yalnız şair" münasip duruyor cümleler içersinde de "yalnız ölüm" moraran dudaklarımızda hüzün estiriyor.

Şehrin deli kalbi mi, deli şehrin kalbi mi?
İkisine de açık yüreğimiz. İkisine de benzer halimiz. İkisi de biziz.

Var mıdır böyle uzak iklim memleketi?

Kim bilir?

Şehre bir taş daha düşüyor imar haritasından. Kibarca kandırılıp hunharca kalbine sokuluyor ağır iş makineleri. Bir ağaç ölüyor koyu gölgeleri altında apartmanların. Gökte ancak kuşlar kaçacak kadar el değmemişlik.

Yalnız ve deli şehrin kalbi, şerh libasına sığmayan ebatta.
Bu kalp ağır hasta.