Neyi kaybettiğimi hatırladım

Neyi kaybettiğimi hatırladım.
Sabah üstüme üstüme geldi de bir bulut altından geçerken ürpermenin ne çiğ bir felaket ve dua, umut ve şom ağızlılık olduğunu ipe seriverdim.
Sonra bir yıldız daha düştü yetim masumluğundan.
Hatırladım.
Uzanmayan el benimdi.

Neyi kaybettiğimi hatırladım.
Alkışlarla geçti cumartesi ve benzer günler.
Hüzün entarisine büründü de öylece kaldı Cuma ve benzer günler.
Hatırladım.
Ortasını bulamadığım haritalardan yeni bir devlet...
Elimde belgeler, anlaşmalar, vakıf senetleri, mevzuatlar, kıraç beldeler, susuz köyler...
Hatırladım, ellerinin tersinde idim.

Neyi kaybettiğimi hatırladım.
Şifresizdi bütün kimliklerim. Yakamda beni ele veren utançlarım. Yalnızlığım. Esmer yanım.
İğreti bir öksürük kinayeyi alnıma çatıp da geçiverdi yanımdan.
Ekmek bölündü.
Yürek kanadı.
Yaşaran göze dil fitne yaktı.
Hatırladım.
Burnumuzdan akan kanın insana haslığını.

Neyi kaybettiğimi hatırladım.
İbrahim'in elinde kalan bıçak otobana düştü.