Koyu kuytu

Bugün bütün çınarlar yapraklarını -sanırım- gözyaşları içerisinde salıverdiler arza.
Rüzgar daha havada iken yakaladı kuru yaprakları.
Bütün kuytular, logarlar, araba altları, çekili perdeler, kimsesiz balkonlar ölümünü bekleyen yapraklara tabut oldular.

Gökler sırıl sıklam yağdılar ölüme.

Yeşille yeniden akmaya başladı dünya.

Bir yaprak kimin umurunda olabilirdi ki!..

Altı yaprak üstü yaprak
Sağım yaprak solum yaprak
Gözlerim
Koyu kuytu.