Azla yetinmek.
Ben yetiniyorum ve fakat dünya çok kılıyor beni.
Adı zorbaya çıkmış dünyanın.
Eskiler alay ediyor benle.
Yeniler alay ediyor.
Ben kendimle alay ediyorum.
Kim haklı?
Hepimiz.
İskoçları sevmek kıyafetlerini de sevmeyi gerekli kılıyor.
Belki İskoçlar sırf bu yüzden sevilmeyi hak etmiyor.
Galiz ifadelerin istikametine dönüp bakmıyorum. Göreceğim "sima"dan daima nefret edeceğim endişesiyle başka bir yöne çeviriyorum başımı. Camide telefonu densizce çalana, üzerime su sıçratan otobüs şoförüne, toplulukta ilkelleşen gençlere...
Baksam onulmaz bir nefret içinde kalacağım.
Bakmasam gök mavi, insanlar mutlu mu olacak?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder