Acı koynumuzda.
Ve okunamamış bir eski yazı sırrına karışıyoruz.
Dilimizde bizi biz kılan kelimelerimiz.
Yani kimliğimiz.
Bizim deşifre olan yüzümüz.
"Seni seviyorum"la "parayı seviyorum" aynı dile ait olmamalı.
Aşk dili, para dili, anne dili, mesai dili, öfke dili...
Bazı kelimelerin kırmızı çizgileri olmalı ki olur olmaz ağza alınmasın.
Birden gelen yağmurlar gibi birden sussun kelimeler...
Müzik aleti çalan hayvan yok.
Şiir yazan hayvan yok.
Öksürüp tebessümle geçiştiren hayvan yok.
Hayvanca düşünen "sanatçı" var.
Öykünmeciler.
İrabda olmayan mahalli, aşağılıkta arayan...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder