Bizi özlemiş kar.
Şevkle, aşkla, hüzünle yağıyor.
Tıpkı bizim onu özlediğimiz gibi.
Çocuk heyecanıyla gözümüzde kar.
Avcumuzda kar.
Yüreğimizde kar...
Ve biz şairin mısralarına dudak büküyoruz sakallarımıza dokunurken kar:
"Kar yağarken kirlenen bir şeydi benim yüzüm"
Çünkü kar bize taze bir ahitle yağıyor.
Kar aydınlığı ile yağıyor kar.
Ve yüzlerimiz
Bütün renkleriyle beyaz...
Bembeyaz.
10 Aralık 2013 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder