Kalbin Kıyısında Hüzün

Kalbin kıyısına üç nefeslik hüzün koydun.
Acıdan değil, sırtındaki yükten değil, sakalına yapışan yalnızlıktan değil...
Kısık gözlerine sızan kılıç kesmez hesabın şedid korkusu.

İki parmak arasında kalp ürpermesi ardına kadar açılan kapılardan ses veriyor.
Akıl almaz bir koşudur nefesin akla ziyan hâli.
Sonra.
Nereye koyacağını bilmediğin, bilemeyeceğin sualler dalgası:
Nerede saldın aşkı, kime verdin göğü, kimden dilendin azığı?..

Bir ses ile tırmanırken asanın gamlı çehresine biteviye takıldın.
Susuyorsun ki ayaların köhne, parmakların gel git...
Susuyorsun ki denizin attığı balık hıçkırığı göğsün üstünde.

Gül büyütürcesine nefesin sıcak, yüreğin berrak, ticaretin makbul... Ümit taşırcasına ellerin mümbit, kalbin kavi, ayakların sabit... Kalbin kıyısında hüzün. Her yön hüzün, her yük hüzün, her hatıra hüzün.

Cennete hüzün yükü ile soluklanıyorsun. Allah hüznünü kabul etsin...