Çocuğa Yağmur

Yağmur senesinde yağmur dağ taş
yeni acılarla yağmur, kapkara hüzünlerle
yağmur gibi yağmurlarla üzerimde yağmur
yağmakla mağrur bitimsiz bahara acılarla
yağmur hem nur hem yağmur
gece gündüz yağmur, yıldız ay yağmur
tamam biliyorum yağmur yağmurdur ekranlarda
güneyli rüzgarlarla hava, yamacında kahır
bir elmaya sokulmuşken yağmur altında
yaprağa ayrı bana ayrı yağmur
taşa ayrı cana ayrı
parmaklarımda sızı, antik romatizma, yağmur
öfkenin doğrultusunda parmak yakalıyor yağmur
kalbe kum akıyor modern kokuyor saatte sarkaç
ah ne güzel yağmur
ancak bu kadar güzel yağar yağmur
ancak bu kadar sağanak elimde yağmur
bir çocukla  sarmaş dolaş yağmur
hem damla hem uçurtma hem çocuk yağmur
çocukla yağmur suda çoğalan zaman
uzak deminde bir türküden sarkan hüzne
sarkan bulutlarla sağanak yağmur
ölümüne yağmur
şükrüne yağmur

Çocukluğa yağıyor siyah beyaz kartpostal
adını çocuk koyuyor yağmur
tamam diyor elinde muhtemel bulutla eğleşen su
yağmur yağarsa ben yağmur susarım
sustukça yağar yağmur acılar büyür beton büyür
büyür yağmur büyür dünya büyür ölüm
yağmur çocuğa acıyla yağar
acıya kim bakar
çocuk

Ben yağmuru taş
yağmuru ben toprak, ağaç
seçer sanırdım
taş yürekte gezinen yağmur
meğer
rüya değilse çocuk
çocuk değilse rüya
imiş.

Adını çocuk koyuyor yağmur
çocuk kokuyor yağmur
elimde bulut, elimde yağmur, elimde
çocuk hatırası ile yağmur
güneş bulut, dağ ova yağıyor

Şimdi beyazım şükür
yağmura hazırım