Aklını kır bir daha bak…

Aklını kır
Bir daha bak…

Kırılmadan ne mümkün artık... cesetlerden, gözyaşlarından, yanık kokularından... ne mümkün?
Uzak tahayyülünde yaşamak şeytani bir boyut olsa gerek, acıyı içselleştirmekse ne mümkün?
Ya acı yarın seni de bulursa parfümü hoş kokulu, ipek kravatlı şeyhim... Dizlerin, ütüye isyan dizlerin... Sinekkaydı traşlı saygıdeğer büyüğüm... Ya o gün mahşer olursa yüreğim...

Aklını kır
Bir daha bak…

Zaman değil geçen efendi, sen'sin.
Kalın harflerle eğleşen yüreğe bir daha bak.
Yürek varsa...