Mısra kokasın

Kaftan düştüm, semerder?
Anka ölüverdi kucağımda, şehir ölüverdi.
Çocuk ve dalgalar kıyıya vuruyor beni.
"Şair ki tenha kendine"
Tek ü tenha.
Şiir de olmasa bize, yüreğimizin galeyanı nasıl teskin ola.
Nasıl yakışıksız gülüşlerimizle sararan dişlerimiz yer bula, gök tuta şehrin dibacesinde.

Şair tenha.
Biz ıpıssız.

Şahan Çoker daim mısra kokasın.