Bize...

"Bir memlekette halkın kahraman anlayışı," diyor Kemal Tahir Yorgun Savaşçı'da "eşkıyadan yukarı çıkmamışsa, o memlekette insanların çoğunluğu soyguna biraz yatkın demektir."

Akşam akşam heybeme nereden düştü bu söz?
Biliyor musun doktor söz de nasiptir; dediklerinle, demediklerinle... Peki ya diyemediklerimiz?
Çıkışsız makam orası.
Sus ve unut sözlerini doktor.

Gazete haberleriyle savruluyordum. İktidarın kendi yakınlarına dair kendi eliyle çıkarttığı düzenlemeleri nasıl deldiği, akla ziyan hangi yolları benimsediği filan dillendirilirken şikayetin üst perdesi şu serzenişe şamil idi: "Bize..."

İşini bilip kendine kapı açabiliyorsan uyanıksın, akıllısın, zekisin, iş bilirsin filan. Yoksa "Bunların da diğerlerinden farkı yok..."

Ahlak sınıfta kaldı.
Ahlaksızlar omuzlarda doktor.