Kocaman adamların, çok ciddi bir mesele üzerinde beyin fırtınası estiriyor edasıyla "top"a dair konuşmalarına hayret ediyorum.
Bir "gol" için tribünlerde delirenlere şaşıyorum.
Bir ibadet mahalline gider gibi stadlara gidip "... Sen bizim her şeyimizsin" diyen büyük küçük, kadın erkek kimselere ağzım açık bakıyorum.
Ellerinde satırlar, döner bıçakları, taşlar, sopalar ile belki gerçek manada düşmana gösterilmeyecek bir reaksiyon ile mahallelisine, hemşehrisine, köylüsüne, okul arkadaşına, aynı partilisine, aynı cami cemaatine saldıran insanlar gördükçe aklımdan şüphe ediyorum.
Sadece kadınların ve çocukların içeri buyur edildiği maçlarda salıverilen küfürlü ifadeleri ekranlardan duydukça utancımdan yerin dibine geçiyorum.
Dini dinime, örfü örfüme, dili dilime, meşrebi meşrebime uymayan "topçu"lara mantığın ve aklın alamayacağı meblağları "transfer" adı altında verenleri şiddetle kınıyorum.
Bu kılıksız, dövme özürlü, nakıs akıllı topçuları hava alanlarında hacdan dönen babalarını karşılar gibi karşılayıp neredeyse ayaklarına yatacak derecede alaka gösteren "taraftar" adlı güruha taaccüp ediyorum.
Sporu sürekli masum bir toplumsal olay olarak yansıtanlara, gerçeği özenle sakladıkları için öfkeleniyorum.
Sporu hâlâ "temiz" düşleyenlere esef ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder