Kendime Nasihatlar - Bir

 Mühim başvuru kaynaklarımızdan TDV İslam Ansiklopedisi nasihati şöyle açıklıyor:

Sözlükte “bir şey saf, halis olmak, kötülük ve bozukluktan uzak bulunmak; iyi niyet sahibi olmak ve başkasının iyiliğini istemek” anlamlarındaki nush kökünden türeyen nasîhat kelimesi “başkasının hata ve kusurunu gidermek için gösterilen çaba; iyiliği teşvik, kötülükten sakındırmak üzere verilen öğüt; başkasının faydasına ya da zararına olan hususlarda bir kimsenin onu aydınlatması ve bu yönde gösterdiği gayret” mânalarında kullanılmaktadır...

Kaynaklarda nasihat daha umumi olarak kişinin inanç, ibadet ve her türlü iyiliklerdeki dürüstlük ve samimiyetini (vurgu bana ait)ifade edecek şekilde açıklanmaktadır. Bununla birlikte sadece sözle yapılan irşad ve uyarılara nasihat denildiği, sözlü olmayan uyarılar için kelimenin ancak istiare yoluyla kullanılabileceği belirtilmektedir (Lisânü’l-ʿArab, “nṣḥ” md.).

Dinin nasihat olduğu ilk bilgilerim arasında yer alır. Bunu zaman içerisinde pekiştirecek nice örnekler yaşamışımdır. Nush'un kılcal damarlarıma kadar sirayet eden bir yönü vardır benim için. Güzel öğüt veren, güzel sözlerle uyaran, güzellikle hizaya sokan yazılı yahut şifahi heybemde dolu sermayem ile bugünlere geldim. 

Ez cümle şunu söylemek muraddır ve kâfidir:

Nasihate herkesin ihtiyacı vardır. En çok da benim.

Kendime sıkça nasihatlar veriyorum, verme mecburiyetinde kalıyorum. 

Buradakiler işte bundan neş'ettir.