Büyük düşünmek

Birden güz düştü dünyaya.
Hani geliyorum deyip ses filan demeden pat diye düşüverdi kısa kollarımızdan yaz rüyalarına daldığımız mintanlarımızın içine.
Güzce üşüdük.
Ve kocaman bir ürperiş sonrası.
Gözlerimiz kuruyan yapraklarla gittikçe yalnızlaşan dallarda.

Büyük konuşmamak gerekmiş mevsimler hakkında.

Öyleyse büyük düşünebiliriz sararan mevsime bakarken.
Beyaza kucak açan dağlar gibi aklımız.
Bu sıkleti bu idrakin çekemeyeceği sınıra değin.

Kocaman düşünmek.

Mesela bir kainat tasavvuru ile bakmak dünyaya ve aynaya.
Mesela.