Kelimat – IV

11. Bilmek.
İlim, “Benim bildiğimden başka bilmek vardır” diyebilmekle başlar. diyor Lütfi Bergen.

11.1. Bildiğim bir şey var: Hiç bir şey bilmediğim.

11.2. Çünkü ben çok gülüyorum. Bu bilmediğimin kanıtıdır. Söz incisi şöyle seslenir: "Benim bildiklerimi bilseydiniz çok ağlar az gülerdiniz."

11.3. Ve elbet "Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?"

11.4. Olmaz ya biri insan biri hayvan...

11.5. Eğri ok nasıl yol alsın!

12. Bilmemek. Ne kadar bilmediğini biliyor musun?
İşte hem bilmek hem bilmemek.
İşte farkındalık.
İşte...

12.1. Bir gün Harun Reşid, Şeyhülislamı İmam-ı Ebû Yusuf hazretlerine bir soru sorar. Büyük imam ’’Bilmiyorum.’’ Deyince halifenin mabeyncisi söze karışır ve "Ya Ebâ Yusuf! Mü’minlerim Emiri sana bu kadar maaş ve tahsisat verdiği halde bilmiyorum demeye utanmıyor musun? diye sorar. Ebû Yusuf şu anlamlı karşılığı verir:
"Mü’minlerim Emiri"nin bana verdikleri ilmime göredir, cehlimi nazar-ı itibara alarak vermiş olsaydı, hazinesi yetişmezdi."

12.2. Cehlin ol mertebesi sehl olmaz ey kendim...