Ba'de harab'ül ömr

Hani "birden" deriz ya.
İşte "tam da o anda".
Yani "ansızın" oluverdi her ne olduysa.
Kuru bir öksürük gibi geldi acı. Gırtlağımda büyüdükçe büyüdü. Ben acıyım, ben yalnızlık, ben karanlık...

Ben Füruğ Ferruhzad

‎"ah…
budur benim payıma düşen
budur benim payıma düşen
benim payıma düşen
bir perde asılmasının benden aldığı gökyüzüdür
benim payıma düşen, terk edilmiş merdivenlerden inmektir
ve ulaşmaktır bir şeylere çürüyüşte ve gurbette
benim payıma düşen, anılar bahçesinde hüzünlü gezintidir"

Füruğ Ferruhzad gibi bir andır işte kahrolmanın gönle kurduğu otağ.

Sonrası Ba'de harab'ül ömr

ben bu ayette seni ah çektim, ah
ben bu ayette seni
ağaca ve suya ve ateşe aşıladım!