Kalk

Kadraj sıcaklığında bir eski zaman kokusu havada.
Kim bilir kaç zaman önce toprağa değen bakışların yüreğe akseden yankısı.
Kim bilir ne zaman akacak bu ırmak bir daha, bu taş nasıl sıyrılacak teninden, bu gece nasıl düşecek karanlığa.

Öyleyse bir elde selam'dan türeyen bütün kelimat.
Bir adım önde.

Bakmam gerekli değil arkaya, gözlerimiz aşkı ve sabrı ve ayeti görüyorken.

"Kalk."

Haydi güneş gözlerimize sürünürken.

Kadraj sıcaklığında bir eski zaman emaneti. Zamana adanan sözlerle geçen zaman gitmeden, kalk.

İster kocaman ister küçücük ama önce:

"Kum / Kalk."

Bismillah.