Sadra şifa

Beş Şehir sesleniyor: "İnsan kaderinin büyük taraflarından biri de, bugün atacağı adımın nereye götüreceğini bilmemesidir." s .196

Bu mealde, mesela, kişinin ne zaman öleceğini bilmesi çıldırması için yeter bir sebep diyordu satırlar, nerede idi, kimdi, unuttum... Diyebiliriz şimdi öyleyse: Bilmek kadar bilmemek de sadra şifadır.

Turgut Uyar'ca seslenelim geceye:

Bir kez yolda karşılaşalım, onunla da avunacağım.
Adımı sesinde duymaktan vazgeçtim, sesini duysam susacağım.

Aman Turgut Uyar göndermesine bakalım İsmet Özel'in de öyle sığınalım geceye:

"Şimdi kriz dönemindeyiz. 40 yıldır Turgut Uyar’ın “Çıkmazın Güzelliği” yazısından itibaren bir kriz yaşıyoruz. Çıkış mümkün mü? Ya çıkmaz sokağın duvarı delinecek ya da çıkmaz arkaya alınıp dönülecek. Krizdeki hasta ya mezara yön tutacak ya da kapıya doğru. O kapı Tevfik Fikret ve Cenap Şehabettin’in açtığı kapıdır. Biz o kapıdan kimbilir nerelere çıkacağız. Itri’nin Nefi’nin yaptıklarını anlamadan milli bir hareket yürütemeyiz. Bunlar, ufukları ait oldukları insanların, milletin akıbetiyle belirlenmiş insanlardı."