Tevbe

Dünyanın yalanlarına yaslanıyor kedinin serçeye kurduğu tuzak.
Kuru tıkırtılarla samimiyete bağdaş kurmayı hayal ediyoruz yumruklarımız sıkılmış iken
Alabildiğine yapışığız, sarılmışız dünyanın dubalarına; bir bulutla sürüklenmek istiyoruz; gülüncüz...

Günde beş vakit uyarılıyoruz kirlenmemiş olanla.
İşte bu buluttur, bu deniz, bu gök ve bu...
Kulaklarımızda tıkaçlar, gözümüzde kirli gözlükler, zihnimizde soysuz kelimeler... Burnumuzu uzatıp bombardımanı kokluyoruz: Hayır işte gök bu, sen bu, o bu... Kirli akıyor damarlarımız. İdrakimiz kipkirli.

Bir bankanın bankına çöküp Kâbe rüyalarına dalıyoruz; kredi kartlarımız, uçak biletlerimiz, açık menülerimiz, çantalarımız...

Bıyıkları terlememiş bir çocuğun O'ndan bahsederken "Efendimiz" demesi dahi içimizde tufanlar koparmıyor artık.

Yeniden ıslah olmaya
Yeniden saf
Yeniden yeniye...

Hemen tevbe. Çokça tevbe. Hep tevbe.

Resmi gök bildim: Tevbe.
Suya berrak dedim. Tevbe.
Günahım az sandım. Tevbe.
Çaresizim sandım. Tevbe.

Tevbe...

Yaptıklarımız için
Yapmadıklarımız için
Elimizi
Dilimizi
Allah’ım
Bağışla bizi