Okur - Aldanır

İç Anadolu'da "Nemârek - Neyime gerek" şeklinde telaffuz edilen bir sözün çok güzel çekimi vardır:

Nemârek,
Neyinârek,
Nesinârek,
Nemizârek,
Nenizârek,
Nelerinârek.

Bu da nereden çıktı şimdi?

Dağlar kar, boran.
Şehirler eften püften.
Gündem sıcak - ısıcak!...
Aşk nola, yar nire, kim kime, ben ne diye?
Ayağa kalk imla.
Sürün ve kaybol noktalama...

Kimleri okuduk, nelere kulak verdik, nasıl doldurduk heybemizi? Uzun bir serencam. Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil makamındayız.
İştiyakla yumulurduk sahifelerine üstadların. Çaya şeker katmaz, üstadlara toz kondurmazdık. Yürüyüşümüz, tavrımız, sözlerimiz, hikayelerimiz onlar olurdu, biz bir hoş olurduk.
Kadim dost Ebuk'un söylediği tonda: "Oyyy oy..."
Yine kanan biz olduk azizim.

Ahmet Turan Alkan'la, Dücane Cündioğlu'yla, Mustafa İslamoğlu'yla, Ali Bulaç'la, Fehmi Koru ile, Ali Ünal'la çıktığımız yollarda kim kaldı, kimlere kaldık? Ne yol arkadaşlarımızı seçebildik ne yolumuz bilebildik.
İşte şaşkın,
İşte kör,
İşte aldatılmış,
İşte... bir kenarda kalıverdik.

Okur - Aldanır yaftası ile kitaplar bize biz kitaplara bakıyoruz.

Arada değil sıkça İç Anadolu'ya kulak vermeli:

Nemârek,
Neyinârek,
Nesinârek,
Nemizârek,
Nenizârek,
Nelerinârek.