Sana diyeceklerim vardı biliyorsun.
Bir dünya merhametten ve bir dünya aşktan bahsedecektim.
Elimi uzatıp tutacaktım kadim geçmişin saçlarından.
Bozkırı dolaşan bir türkünün ezgisiyle konuşacaktım nazlı Erciyes'in karşısında, elin elimde.
Damar damar işlenen taşla ilmek ilmek dokunan mekanın kalem kaşlarına eğilip susacaktım.
Ne çok diyarlar dolaştımsa artık
Ne çok hikayeler yaşadımsa senden uzakta,
Kör kapılara döndüm güneş ardımda.
Sana diyeceklerim vardı biliyorsun.
Şimdi.
Kırgın tarihin bozuk faylarından susmak büyütüyorum karşında.
Tarihine lâl, aşkına hain, toprağına yabancı gözler görüyorum şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder