Bugün Mustafa Kutlu'nun yeni eserini aldım: Sevincini Bulmak.
Eylül sararan yapraklar, serinleyen hava, kararan bulutlarla gelişini haykırırken çok senelerdir Mustafa Kutlu yeni kitaplarını eylülde yayınlayarak bu haykırışı pekiştirmektedir.
Sevincini Bulmak sonraya kalsın.
Asıl şu alıntı ile Mustafa Kutlu arasında bir ilgi kurmak münasip sanki:
Bir öğretmen öğrencileriyle her sabah iyilik, güzellik ve sevginin doğası üzerine konuşuyordu. Bir sabah, tam konuşmasına başlarken, pencere pervazına bir kuş kondu. Bir süre şakıdı ve uçtu. Öğretmen öğrencilerine şöyle dedi: Bu sabahki konuşma sona erdi./Jiddu Krishnamurti
Bu farkındalık.
Buna vakıf olmak bilgelik.
Bu basit bir şey ve basit DEĞİL aynı zamanda.
Kutlu'nun eserlerinde de bıkmadan dönüp dolaşan kasaba hayatları, böğürtlenler, dereler, kavaklar, kuşlar aynı konuşmayı yapıyor bize.
Ölüm konuşuyor.
Güz konuşuyor.
Yaprak konuşuyor.
Sessizlik konuşuyor.
Hız dünyasında yavaşlayabilsek konuşanları ve konuşulanları duyacağız.
Hastayız Doktor.
- Hindistan uzak diyebilirsiniz.
- İki doz Mustafa Kutlu dahi sadra şifa olabilir.
15 Eylül 2018 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder