Eyyûp Sabrı

Attığımız taş yerine ulaşmasa da bir hedefe doğrudur. Yer içeriz, güler geçeriz. Bir elimizde dünya bir elimizde ukba. Hep daha fazla, daha iyi. Doymaz bir karnımız, dizgin bilmez bir nefsimiz var. Köyden kente gidelim de yeter deriz. Kentte bir gecekondu, bir bodrum katı. Kesmez. Eli yüzü düzgün bir mahalleye taşınalım deriz. Daha rahat olsun, daha geniş evimiz. Olur. Olur olmaz başka bir muhit, başka bir çatı altı, başka bir güpür desen. Araba. Çocukların okulları. Değişme zamanı gelen mobilyalar. Eskiyen hayat. Eskitilen hayat. Dur bilmez arzu, durak bilmez kalem.

Allah, hamd ve şükür nimetini elimizden almasın. Bakar mısınız efendim, ne kadarı etimize dokunsa sabr u sebat ile hamd ve şükür ikliminde kalırız:

Şam civarındaki insanlara gönderilmiştir. Çocukları, sürüleri ve hayvanları, bağları ve bahçeleri ile çok zengin bir insandır. Allah, O’nu sabır imtihanına tabi tutmuştur. Önce malları ve çocuklarını kaybeder, sabreder. Daha sonra hastalanır ve hastalık gün geçtikçe şiddetlenir. Halk O’nun hastalığının bulaşması korkusuyla şehirden uzaklaştırır. O ve karısı şehir dışında bir kulübede yaşamaya başlar. Yanında yalnızca eşi Rahime kalır. Karısı el işi yaparak geçimlerini sağlamaya çalışır. Hâlinden şikâyetçi olmadan, büyük bir sabır örneği gösterir. Kalp ve dili ile kulluk görevini yerine getiremez hâle düştüğü zaman Allah’a yalvarmaya başlar.

“Eyyub’u da (an). Hani Rabbine: ‘Başıma bu dert geldi. Sen, merhametlilerin en merhametlisin’ diye niyaz etmişti.” (Enbiyâ, 21/83).

Bu dua üzerine Allah ona vahiy göndererek, ayağını yere vurmasını, oradan şifalı bir su çıkacağını söyler. Eyyûb, ayağını yere vurduğunda çıkan su ile yıkanıp, bu sudan içince şifa bulur ve eski sıhhatine kavuşur. Allah, sabır imtihanını başarıyla tamamlayan Eyyûb’a sağlığını, zenginliğini tekrar verir ve çocuklarını çoğaltır.

Eyyûb sabrı, dillerde mesel olmuştur.

Bizlerden mesel olarak isyanımızın şiddeti ve nankörlüğümüzün büyüklüğü kalırsa bizi kim kurtarır? Allah muhafaza.