Bilmezsin ki Bukowski

"İnsanların" diyor Bukowski, "seni en çok sevdiği zaman, onların en çok işine yaradığın zamandır."
Her münasebet böyle midir?
Her insan menfaatçi midir?
Ya sen, ben?
Karıştırmamalı değil mi zamirleri? Durmalılar durdukları yerde. Saklı, gizli, lüzumunda şirin...


Bukowski tribünün hangi tarafında duruyor.
Bizi en çok ne zaman seviyor üstad.
Biz onu ne zaman seviyoruz?

Bakın, bir sözünü aldık ve tepe tepe kullanıyoruz.
Sıkılmış dişlerimizle Bukowski.

Dur, dur Bukowski dur. Şimdi Henry Chinaski'yi kıskanmanın zamanı değil. Orman bu tarafta. Gece şurada. Gök, yıldız ve karanlık sabah tıraşımızdan kalan sızıda.
Ayyaşlık sende.

Ok kırık. Tirkeş kopuk. Namludaki biz.
Tamam.
Şimdi denize atabiliriz sigaramızı.
Kimse bizi sevmeden.
Karşılıksız severek.

Bilmezsin ki Bukowski.