Kar. Kış. Ayaz.

Kar. Kış. Ayaz...
Soluğu yeten Kozaklı'nın sıcak sularına koşuyor. Oteller beş yıldız. Fiyatlar yarı yıla özel, kat kat...

Kar. Kış. Ayaz...
Sömestri (Ne demekse, Yarı yıl tatili galiba). Umre kampanyaları süperdi. Neredeyse herkes pasaport, ihram, uçak, tur kartları ile kutsal topraklara (!) aktı. Ne güzel. Bilmem kaç inç televizyonda uydudan izliyoruz. Acayip kalabalık olmuşlar. Dün bir yerde görmüştüm sanki. Bilmem kaç kilo saf altından yapılan Kabe'nin örtüsü altında Müslümanlar, Afrika'daki açlar için dua ediyorlar mealinde bir sözdü.
Karınsızım ya, darlanıyorum. Ondan böyle yazıyor klavye.

Kar. Kış. Ayaz...
Ama hakikaten soğuk. Kayseri milletvekilinin oğlu için koşuyor protokol. Protokol varsa aşırı hassasiyet vardır. Bütün arabalar potansiyel bombadır, insanlar güvenlik şeridi dışına atılmalıdır, kuşlar vurulmalıdır... Enteresan ki protokol mafya namlı birinin düğün salonunda ağırlanıyor. Ne ala. Sanmayın davetli değilim diye karınsızlık yapıyorum. Vallahi soğuk. Kediler üşüyor aziz dostum.

Kar. Kış. Ayaz...
Ukala çocukları oldu ülkemin. Saçma sapan insanlara dönüştü bu çocuklar. Her yerde elleri. Dünya sisteminin Türkiye'deki adamı öldü (ki Mustafa Koç olur kendileri) nice ağıtlara oturdular, mübarek ölümüne çevirdiler ölümü. Tabuta sancak koyuverdiler hatta. Cici, mavi gözlü patronumuz öldü diye ağıtlar yaktılar ezik elemanlar... Diyecek söz bulamadım. Zaten üşüyordum.

Dışarısı maşaallah: Kar. Kış. Ayaz...

Mehmet Akif bir ara Abduhcu olmuşsa azizim, kendi dünyamız dışına sağır olan bizlerden daha suçlu değil ya...