Hayır Çıkmazsa

Hayır çıkmazsa uzun ince bir yola çıkarsınız sayın vekilim. Yol boyunca size sardunyalar, fesleğenler, eleğimsağmalar eşlik eder. Oturur bir köy kahvesinde demlice bir çay içersiniz; gün batımına ve dönülmez akşamlara dair birkaç mısra mırıldanırsınız dilinize nereden konduğunu bilemediğiniz heyecanla ve sonra belki yuvasına dönen kuşların huzuru ile esenlik dilersiniz memleketimizin insanlarına dair. Düşünsenize vekilim hürriyet kadar güzel minicik bir kızın gülümsemesindeki sıcaklık, avuçlarınıza alıp kokladığınız toprağın kokusu, insanlarımız, canlarımız neler varsa umuda ve yarına ve aşka dair onlarla aynı gök altında olmanın mutluluğu bir yaz esintisine eşlik edip sırtımızı okşar. Doğusuna batısına, güneyine kuzeyine ülkemizin dört bir yanına aşkla bakar, ecdadı hayırla yad ederiz. Neredeyse şehid kanıyla ıslanmamış bir karış toprağı dahi olmayan bu ülkenin, neredeyse şehidi olmayan her hanenin gözlerine minnetle bakarak bayrağımız altında, mübarek vatanımızda, kardeşlerimizle beraber yaşamayı vazife bilip Rabbimize şükürler sunarız. Hayır çıkmazsa vekilim siz bu ülkenin bir neferi olarak yine çalışmaya, yine memleketi sevmeye, yine insanımızla hemhal olmaya devam eder işinize gücünüze bakarsınız.
Değil mi vekilim?
Böyle düşünüyorsunuz değil mi vekilim?
Aksi bir şey bu ülkenin evladlarına yakışır mı vekilim?
Vekilim?
Aman ha vekilim?
Sakın ha vekilim?
Saçmalamayın lütfen.

Bilen bilir ki vekilim biz Doğulular iş başa düşünce vekil mekil bilmeyiz.