Bir Balık Ağlıyor

  

Sinağrit Baba'ya bakarsan balıkların da duyguları var.

Ama aklımı meşgul eden daha başka şeyler:

"Cavit Bey uyumaya çalışırken çocuklarının mektep taksitini, karısının maddi sıkıntılardan dolayı sızlanmalarını ve yanlışlıkla işten el çektirilen bir memur için müsteşar ile konuşarak memurun işe dönmesini sağlamasını hatırlar."

...

Memduh Şevket büyük hikayeci. Bir mendil altında dünyalar döndürüyor. Gözümüz önünde dünyalar var. Hiç birini göremiyoruz. Daha doğrusu ben göremiyorum. Görenlere selam olsun.

Balıkların duygusuna dikkat çekiyor Sait Faik.

Memduh Şevket mendilin altına.

Gökler işte şurada, dünya burada. İnsanlar milyarca. İnşaat işçileri, memurlar, AVM esnafı, dilenciler, sosyeteler, uzun yol şoförleri, kısa dünya tarihçileri, Kelile ve Dimne kıraatından düşenler, güze yaslananlar, bankamatik uykucuları... Ne yer ne içerler, nerede yatar nerede kalkarlar; aşkları nasıldır, vefalar, anneleri, yoklukları, hayalleri, ekmek arası öğünleri, kaçamakları, Allahları, kalpleri...

Dünya çok büyük, ben çok küçüğüm.

Neredeyse hiç birini görmüyorum.

Mermer Yalı'ya, Belkıs'a derse giden Adnan Bey anlar mı halimden? Madem ben anlamıyorum Üç İstanbul'u, Huzur'u, Yaban'ı, Puslu Kıtalar Atlası'nı... 

Hey Bay Adnan Bey! Anlar mısınız?

Bir balık ağlıyor.

Selamun aleyküm diyor hanımelinin çiçeği.

Akşam mutlu.

Hayrolsun inşallah.