I
Şelaleye
Düşmüştür zeytinin dalı;
Celaliyim
Celalisin
Celali.
Akşama kadar kar kürüdüm. Gittim, geldim arkam sıra bırakan karları kürüdüm. Kar yetmez gibi taşları kürüdüm. Dilime mısralar geldi gitti, kürüdüm. Kulağıma kaçan karla rüzgarı arkama alıp hem yürüdüm hem kürüdüm. Kar kürüdüm, avuç avuç buğday attım serçelere. Kar kürüdüm ve serçeler hiç doymazmış dedim. Baktım kar şiir gibi yağıyor, bunu da kürüdüm. Ben kürüdükçe kar daha iştahla yağmaya başladı. Ben bittim dedim, kürüdüm.
Bu da benim size hediyem olsun, kürüdüm:
Karlara
Düşmüştür kuşun tüyü
Tüylüyüm
Tüysüzsün
Kar kürüdüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder