Kör Testere

Kalın bir perde ile kapanıyor gün.
Dudaklardan dökülen dualardan başka hasat damlamamış heybemize.
Duaya uzanıyor veballi yanımız.
Şiir baş gösteriyor:

Kör testere ile kovuyoruz filizini şiirin.

Parmakların böldüğü şiir değil acınası yalnızlığımız.
Anahtar yok, tılsım yok, mağara yok işte hüzün...
Kıyassız geceye yıldız akar.
Ya yüreğe?

Cebimde eskimez tren
Ihlamur zamanları alır götürür beni
Gül çağrısına hürmetsizim
Dala düşkün kuşum
Kırar da öldürür beni